Recensies - Schemer Anjet Daanje
Trouw, 14 oktober 2010, door Jann Ruyters

Een ietwat miezerige moord

‘Geïnspireerd op een waar gebeurd verhaal’, staat er te lezen bij de opening van Schemer, de eerste bioscoopfilm van Hanro Smitsman die eerder de geprezen televisiefilms De Punt en Skin maakte. Smitsman inspireerde zijn film op de moord op de Nijmeegse Maja Bradaric, de scholiere die in 2003 werd gewurgd door drie van haar vrienden. [...]
In Schemer maken we kennis met een keurige groep scholieren met spanningen. Die spanningen concentreren zich op Jessie (een mooie rol van Gaite Jansen). Jessie opereert niet prettig. Ze heeft haar zinnen gezet op een jongen die binnen de groep al een ander vriendinnetje heeft. Ze gebruikt haar beste vriendin als voetveeg. Ze zet de leider van de groep, Caesar, op zijn nummer als hij avances maakt. Die jongen staat al onder spanning want hij heeft een behoeftige, zieke moeder thuis.
Smitsman neemt steeds een ander personage als
verteller, waarbij hij telkens een stukje terug springt in de tijd om dezelfde gebeurtenis vanuit een andere hoek te belichten. Hij maakt zo helder hoe de groepsdynamiek werkt. Hoe iemand de zondebok wordt, en hoe de lading die daarop ligt zwaarder en zwaarder wordt. De sprongetjes terug in de tijd dragen sterk bij aan een steeds grotere beklemming: een verhaalopbouw als een wurgkoord dat langzaam wordt aangesnoerd. [...]
.———
Sp!ts, 14 oktober 2010, door Robbert Blokland

Beklemmende analyse van onbegrijpelijke moord

In november 2003 werd de 16-jarige Maja Brada-
ric uit Nijmegen vermoord door haar eigen vrienden. Zij wurgden het meisje en staken haar lichaam vervolgens in brand. De zaak schokte Nederland, temeer daar de daders – veroordeeld tot vele jaren cel en dwangverpleging – voor de
V-211 V-212