|
| ◄ Omdat alle handelingen in het boek met elkaar moesten kloppen, gebruikte Anjet Daanje bij het schrijven van de roman Veelvuldig en alleen een verzonnen plattegrond van kasteel Rimmelzwaan. |
 |
| Daans kamer bevindt zich in de schaakvleugel van kasteel Rimmelzwaan, waarvan een plattegrond op de vorige pagina is afgebeeld. Anjet Daanje tekende ook van Daans kamer een plattegrond. |
|
|
Fragment (blz. 85 t/m 92)
Daan loopt over de verharde weg tussen de artisjokkenvelden, en slaat dan rechtsaf een smal paadje in dat langs een grotendeels leeggeplukt bloemkoolveld voert en aan de andere kant langs een begroeid muurtje. Hij neemt nooit de officiële weg naar de kust. Dit is korter.
Als hij zich nu voorstelt hoe hij daar loopt, met de zelfverzekerde, ferme passen die voor Floors ogen zijn bedoeld, de zebragestreepte handdoek om zijn nek, voelt hij een verlamd, opstandig medelijden. Het is alsof hij naar een onwetend kind kijkt en niets kan ondernemen om te verhinderen dat het straks over een boomwortel zal struikelen. De vijftienjarige Daan is hopeloos onnozel. Hij zoekt zijn vrienden bij de zee waarin een van hen vier dagen later zal verdrinken, maar hij voelt het niet aankomen. Hij trekt een roze ui uit een akker, slingert hem boven zijn hoofd aan het loof rond en gooit hem naar de menhirs die hij passeert. Hij blaft |
|
|
