|
plagiaat. Met Nan, Marin en Gösta heeft Anjet Daanje drie opvallend sterke karakters aan de Nederlandse literatuur toegevoegd. Niemand kan nu meer om Daanje heen. Dat hadden we in 2006 al kunnen weten. Beter laat dan nooit.
Bekijk de volledige recensie op een andere website.
 ———
Vrouwenbibliotheek, november 2021, door Lieke Polak
Terwijl ik dit typ staan we opnieuw aan de vooravond van een lockdown. Met een milde lockdown hoopt het demissionaire kabinet de besmettingscijfers snel omlaag te brengen. De vraag is hoe ‘mild’ deze lockdown op ieders dak zal vallen, met name binnen de culturele sector. Gelukkig biedt Gezel in marmer een beetje troost voor kunstliefhebbers die straks misschien niet meer naar het museum kunnen. Toch is Gezel in marmer niet alleen een boek voor sculptuurfanaten; ook literatuur-liefhebbers en mensen die op zoek zijn |
|
|
naar aangrijpende romances en vriendschappen zullen er de lockdown mee doorkomen. [...]
Gezel in marmer bestaat uit drie delen met vele korte hoofdstukken vernoemd naar sculpturen. De hoofdstukken springen tussen het verleden en het heden. Opmerkelijk is dat Anjet Daanje veel schrijft over sculpturen en kunst, zonder dat het een ‘beeldhouw-boek’ wordt. Sterker nog, je krijgt als lezer het gevoel dat de beschreven sculpturen écht bestaan en je deze eens op de boulevard van het fictieve plaatsje Greefduin moet gaan bezoeken. Ook de symboliek die de schrijfster gebruikt is prachtig. [...]
Het is soms irritant dat Nan weinig van zich afbijt. Ze slikt Gösta’s gedrag en ook door Marin laat ze geregeld over zich heenlopen. Een bevriende steenhouwer, Rodin, ergert zich groen en geel aan Nans nederigheid en ik kan hem geen ongelijk geven. De ontknoping, de oorzaak van Nans nederigheid, vond ik niet sterk uitgewerkt. Maar, met een beetje vergevingsgezindheid voor Nans |
|
|
