|
er niet alert op bent dat je bij jezelf moet blijven, dan kan er zoiets gebeuren. Nou is dit wel extreem, maar het zit ‘m ook in kleinere dingen. Hoe vaak gebeurt het niet dat je nog een drankje neemt omdat iederéén dat doet, terwijl je heus wel weet dat je dat niet had moeten doen. Want vervolgens zit je kotsend boven de plee terwijl jouw vriendinnen wél door kunnen dansen. Dat is in het klein wat in de film in het groot gebeurt.’
 ———
Moviesense, 27 september 2010, door Angelo Perez Lebbink
NFF 2010: Schemer – recensie
[...] In Schemer laat regisseur Hanro Smitsman zich vooral inspireren door gedragingen binnen een groep, die kunnen leiden tot een moord zoals die op Bradaric. In de Dagkrant van 26 september zegt Smitsman: ‘Iedereen praat wel eens slecht over iemand anders of laat iemand links liggen. Het besef dat zoiets verkeerd uit kan pakken was best |
|
|
confronterend’.
Verkeerd uitpakken doet het inderdaad. Schemer opent met een totaalshot van een auto voor een huis met daarin vijf vrienden. Caesar (Matthijs van de Sande Bakhuyzen), Ilse (Roos Netjes), Mick (Robert de Hoog), Rico (Gerson Oratmangoen), en Frauk (Melody Klaver). Een vrouw stapt uit het huis, en vraagt: ‘Hebben jullie wat gehoord?’ Waarna de film naar een shot in een bosrijke vlakte omgeven door water, snijdt. De camera beweegt langs de vrienden om voorts dichter op Frauk te komen. Titel in beeld – Frauk. Inzet flashback.
Schemer belicht steeds vanuit verschillende perspectieven de onderlinge relaties in verhouding tot Jessie (Gaite Jansen), het karakter dat losjes is gebaseerd op Maja Bradaric. [...] In Schemer ziet de kijker een zestal perspectieven die vanuit een ingenieus scenario zorgen voor zenuwslopende spanning. De film begint vanuit het perspectief van Frauk. Ze vraagt aan Rico of hij Jessie leuk vindt. Rico zegt dat Frauk de enige voor hem is, maar als |
|
|
