|
weer in de tijd. Diverse scènes worden vanuit een ander gezichtspunt herhaald, waarbij de nadruk steeds net iets anders is, en de vork steeds net anders dan gedacht in de steel blijkt te zitten. Iedereen heeft zijn geheimpjes, zijn onzekerheden, zijn blinde vlekken. Zo wordt langzaam aannemelijk gemaakt hoe Jessie zich de moorddadige toorn van haar vijf vrienden op de hals haalt, zonder dat ze dit zelf beseft.
Bekijk de volledige recensie op een andere website.
 ———
Filmkrant, oktober 2010, door Jos van der Burg
Hanro Smitsman over Schemer
‘Er moet iets op het spel staan’
In het op de werkelijkheid geïnspireerde Schemer vermoordt een vriendengroepje een meisje uit hun midden. Regisseur Hanro Smitsman ziet geen simpele verklaring. ‘Het is |
|
|
een leugen om te denken dat er één waarheid is.’
Hoezo komen filmmakers in Nederland niet aan de bak? Hanro Smitsman bewijst het tegendeel. De laatste drie jaar bracht hij voornamelijk door op filmsets en in studio's. De opmars van de tuinderszoon (‘In die omgeving leer je werken’) begon vier jaar geleden met de korte film Raak. In de rauwe film gooit een jongetje, dat door ruzie van zijn ouders opgefokt is geraakt, een steen van een viaduct. De gevolgen zijn fataal. Het filmpje won op het filmfestival in Berlijn de Gouden Beer voor beste korte film. Terugblikkend is te zien dat Raak een visie op de werkelijkheid bevat die in bijna iedere latere film van Smitsman ook is te vinden: gruwelijke daden komen nooit uit de lucht vallen, maar zijn het resultaat van fatale menselijke interactie. [...] Smitsman bewees zich met het onnederlands heftig drama als een regisseur die acteurs boven zichzelf kan laten uitgroeien. [...]
En nu is er Schemer, dat geïnspireerd is op de |
|
|
