|
Moviemachine, 12 oktober 2010, door Constant Hoogenbosch
De nieuwe film van Hanro Smitsman is van meet af aan beladen en kan rekenen op vurige reacties. Niet geheel onterecht maar ook niet geheel terecht. Scenarioschrijfster Anjet Daanje liet zich inspireren door de geruchtmakende moord op de Nijmeegse scholiere Maja Braderic in 2003. Een zaak die om begrijpelijke redenen nog steeds gevoelig ligt. Films die zich bewegen in het schemergebied van de inspiratie door ware gebeurtenissen worden altijd afgewogen. Daar ontkomt ook Hanro Smitsman helaas niet aan.
[...] De titel heeft een dubbele lading. Hanro Smits-
man begeeft zich in het schemergebied van onver-
klaarbare geestesroerselen die uiteindelijk leiden tot een afschuwelijke daad. Het andere schemergebied is dat van de marketing die overal de link met de moord op Maja Bradaric accentueert terwijl |
|
|
Smitsman feitelijk zijn eigen verhaal wil vertellen. Achter de beladen geschiedenis van Maja Bradaric, die slechts ten dele ter inspiratie diende, gaat immers een boeiende karakterstudie schuil waarin Smitsman op venijnige wijze een vinger legt op escalerende groepsprocessen. Wanneer de groepsdruk toeneemt en de leden van de groep zich meer en meer verschuilen in en achter de groep, zich onttrekken aan hun eigen verantwoordelijkheid en ratio plaatsmaakt voor irrationaliteit zijn de gevolgen niet te overzien.
Het is jammer dat de film van Smitsman afgerekend wordt op het ware verhaal van Bradaric. Smitsman had zelf achteraf ook liever gehad dat er had gestaan: ‘geïnspireerd door waargebeurde verhalen.’ In Spanje, zo liet Smitsman onlangs weten aan Movie Machine, werd de materie van de film immers ook herkend en vergeleken met een soortgelijke zaak. En daar weten ze niets van de zaak rond Maja Bradaric af. Schemer ligt dan eerder in het verlengde van het vergelijkbare
|
|
|
