|
middelbare school aantreft, en vanzelfsprekend worstelen met wat probleempjes thuis, maar niks dat een gruwelijk ontsporen zou vooraankondigen.
Ook de vertelstructuur waarin Smitsman zijn film giet, en waarmee hij eerder experimenteerde in zijn met een Gouden Beer bekroonde korte film Raak, is onalledaags. Voor en achteruit springend in de tijd, vertelt hij verschillende scènes vanuit wisselend perspectief. Zo vloeien situaties in elkaar over, en benadrukt het scenario de tekortkomingen van de personages – die ervaren tenslotte slechts hun eigen deel. Schemer werkt langzaam toe naar de groepsdaad, en zet het publiek soms bewust op het verkeerde been: hadden we dit niet al gezien, en wat betekenen de minieme, doch cruciale veranderingen?
Net als in zijn films voor televisie, toont Smitsman zich daarbij een uitstekend acteursregisseur – zijn volledige jonge cast overtuigt, met subtiel en gelaagd spel. [...] Dat de voornaamste exploitant Pathé besloten heeft Schemer niet te draaien – te moeilijk voor de doelgroep – maakt de situatie extra |
|
|
zuur. Overgelaten aan het oudere publiek van de filmhuizen, dreigt de film nu tussen wal en schip te raken. Dat is zonde, want Schemer is zonder meer een van de best geacteerde Nederlandse films van het jaar.
Waardering: *****
 ———
Parool, 14 oktober 2010, door Jos van der Burg
Schemer
Schemer is een snoeihard sociodrama over een clubje tieners dat een bij de groep behorend meisje vermoordt. Regisseur Hanro Smitsman liet zich inspireren door de moord op Maja Bradaric. [...]
Wat dreef deze jongeren tot deze onbegrijpelijke daad? Anjet Daanje en Hanro Smitsman zoeken in hun script niet naar een dader, maar zijn geïnteres-
seerd in het ontsporen van een groep pubers. [...]
Zij laten zien dat de mooie Jesse (Gaite Jansen) in het vriendenclubje als een steeds bedreigender |
|
|
