|
Het Nederlandse Boek, juli 2001
[...] Dat moorden heeft natuurlijk een reden die langzaam maar zeker duidelijk wordt. Met een toch nog onverwacht plot. [...]
 ———
Opzij, september 2001, door Janet Luis
Voor thrillerliefhebbers met een sterke maag is Suikerbeest van Anjet Daanje, een aanrader. Haar vorige roman, De blinde fotograaf, werd genomineerd voor de Gouden Strop en ik denk dat ze met het opvallend goed geschreven Suikerbeest opnieuw hoge ogen gooit. Met gepaste trots wordt in de flaptekst de eerste seriemoordenaar in de Nederlandse literatuur aangekondigd [...]
Naarmate de roman vordert, komt de nadruk steeds meer op de psychologie te liggen. [...] |
|
|
Leesidee (voor Vlaamse bibliotheken), 10 oktober 2001, door Chris Vandenbroucke
[...] Derde misdaadroman van Anjet Daanje, haar eerste met een seriemoordenaar in de hoofdrol. Deze gebalde thriller grijpt de lezer onmiddellijk bij de keel. De lezer schrikt van het brute, zinloze geweld bij de eerste moord. Stilaan gradueert de schrijfster het geweld om de onderliggende motieven meer aandacht te schenken. Iedere moord wordt een stukje korter en serener beschreven. [...]
Daanjes schrijfstijl is ook gebald, zeer plastisch maar ook zeer rijk aan vergelijkingen en metaforen. Er staat geen woord te veel [...] Naarmate het boek vordert, wordt de stijl soberder en de inhoud belangrijker. De essentiële onvrede, onrust van het hoofdpersonage is de wanhoopskreet van een een-
zaam, zelfzuchtig, zich verongelijkt voelend persoon. Suikerbeest is een intelligent en beklijvend boek. |
|
|
