|
grote K. [...]
Ik wil nog wel kwijt dat een deel van het verhaal zich tijdens de hyperinflatie in het interbellum in Duitsland voltrekt. Daanje opende mij de ogen voor de totale chaos en ontreddering die er heerste – dat ben ik zelden of nooit in andere romans tegengekomen. Ineens snapte ik helemaal dat in zo’n klimaat volksmenners als Hitler aan de macht kunnen komen. Tegen het adembenemende einde gaat een klassieker een bescheiden rol spelen: “Het duivelselixer” van Ernst T.A. Hoffmann (alleen de titel al). Dat ga ik de volgende keer bespreken. Misschien dat ik “De herinnerde soldaat” dan nog beter snap; want ergens blijft het boek een raadsel voor mij.
Lees het volledige artikel op een andere website.
 ———
Juryrapport F. Bordewijkprijs 2020
Gewone romans verschijnen er genoeg in de Nederlandse letteren: dikke en dunne, machtige en |
|
|
middelmatige, plotgedreven en ideeënzwangere boeken volgen elkaar in rap tempo op. Maar slechts zelden verschijnt er een roman die werkelijk afwijkt, die de lezer niet zozeer behaagt, als wel betovert. Soms is zo'n vreemde eend in de bijt dan ook nog een uitzonderlijk goed boek. Dat geldt voor De herinnerde soldaat, het meesterwerk van de sinds haar debuut in 1993 veel te weinig opgemerkte auteur Anjet Daanje (1965).
De herinnerde soldaat is een roman die door zijn grote omvang en lange zinnen een langdurige inspanningsverplichting vraagt, maar de beloning is navenant. Vanaf het moment waarop de lezer het hoofd van ‘de man die Noen Merckem wordt genoemd’ binnengaat wordt deze meegevoerd in de strijd om uit te vinden wat er speelt in het hoofd van de ander en in het eigen hoofd. De hoofdpersoon is een soldaat die na een verwonding met geheugenverlies uit de Eerste Wereldoorlog is gekomen. Na jaren wordt hij herkend door zijn vrouw en mee naar huis gekomen. Daar volgt |
|
|
