Recensies - Het lied van ooievaar en dromedaris Anjet Daanje
doordrenkt van religie in die tijd. Het mooie leven begon pas na de dood, in het echte leven zit je geketend aan je lichaam. Voor de lezer van nu heeft het ook iets bevreemdends. Waarom voelde ze zich gevangen op de hei? Nu staat de hei voor ruimte en vrijheid.’
Over Emily werd verteld dat ze met haar vuist haar hond op zijn kop sloeg, omdat hij niet luisterde. U laat Eliza haar hond op straat liefkozen. Wilde u iets rechtzetten?
‘We weten niet wat er waar is van die door dorpelingen overgeleverde verhalen. Over Charlotte die honderden brieven schreef is veel bekend, maar over Emily bijna niks. We weten wel dat ze veel van haar hond hield. Ik verzet me tegen de neiging om van de Brontës, speciaal van Emily, een abnormaal geval te maken. Ze zou autistisch zijn geweest, anorectisch. Waarom kan ze niet gewoon een mens zijn?’

Lees het volledige artikel op een andere website.
Friesch Dagblad, 28 mei 2022, door Arie Kok

Met Anjet Daanje op woeste hoogten

Met Het lied van ooievaar en dromedaris schreef Anjet Daanje opnieuw een omvangrijke roman met klassieke allure. Dit keer liet ze zich inspireren door de negentiende-eeuwse Engelse schrijfster Emily Brontë en haar beroemde boek Wuthering Heights.

Acht romans schreef de Groningse Anjet Daanje in relatieve anonimiteit. Om te kunnen leven werkte ze ernaast aan scenario’s voor film en dramaseries. Tot er in 2020 een bespreking in NRC verscheen van haar negende roman, De herinnerde soldaat. De recensent had het boek pas opgemerkt toen het op de longlist voor de Librisprijs verscheen, zes maanden te laat, en gaf het prompt vijf sterren. Hoe kon het dat deze vrouw nooit de aandacht had gekregen die ze verdiende, vroeg hij zich af. De
V-483 V-484