Recensies - Het lied van ooievaar en dromedaris Anjet Daanje
Bazarow, 7 juni 2022, door Nico Hylkema

Ongekend goed boek

Diepe indruk maakte Anjet Daanje met haar roman De herinnerde soldaat. Eerdere romans waren weinig succesvol en er dreigde zelfs een stop op nieuwe werken door de uitgever. De overstap naar Passage uit Groningen bood de mogelijkheid om toch een gedurfde roman als De herinnerde soldaat af te leveren. En wat een roman is dat.
Inmiddels is dit boek aan zijn negende druk toe en nu ligt de opvolger in de schappen. Waar De herinnerde soldaat nog een ‘normale’ roman, is Het lied van ooievaar en dromedaris een nog gedurfder onderneming. Een pil van ruim zeshonderd pagina´s en dat in elf delen.
[...] Soms heb je het idee dat je elf romans in een boek leest. Vaak lijken de levens van die personen weinig te maken hebben met het leven van Eliza en dat van haar zusters. En toch blijkt iedere keer weer dat er een connectie is met dat leven, al was het
alleen al omdat het vaak om zusters gaat. Er zitten geniale vondsten tussen [...]
De roman omspant maar liefs drie eeuwen. Al lezende groeit de bewondering voor Daanje. Hoe goed zit deze roman in elkaar. Als er nog zo´n honderd pagina´s te gaan zijn, heb je de neiging het boek even ter zijde te leggen. Het einde naakt immers en wat dan? En juist dan komt de fabuleuze geschiedenis van een klokkenmaker en een geniale natuurkundige, een liefdesgeschiedenis als geen andere en toch ook weer herkenbaar in de vele geschiedenissen van dit rijke boek.
De titel van dit boek blijft lange tijd een raadsel, toch wordt het geduld beloofd. Je hebt al snel de neiging in superlatieven over dit boek te schrijven en daarmee verval je al snel in platitudes. Laten we het erop houden, dat na het zo mooie De herinnerde soldaat er nu weer een ongekend goed boek in de winkel ligt. Kom maar op met de literaire prijzen. En dan verschijnt er ook nog een bundel met door
V-491 V-492