Recensies - Het lied van ooievaar en dromedaris Anjet Daanje
weer gevonden in nieuwe verhalen. Zoals in het idee, uit de kwantummechanica, dat op het niveau van de allerkleinste deeltjes geen onderscheid bestaat tussen levende en dode materie. Bestáát de dood dan wel?
Zo groeit Het lied van ooievaar en dromedaris ook nog uit tot een fundamentele ideeënroman, niet van de verkondigende, maar zoekende soort. Want het raadsel, van Eliza May Drayden, maar ook van het leven en de dood, wordt er alleen maar groter op. En Anjet Daanje krijgt het voor elkaar om daarin een boodschap van troost te tonen. Het lied van ooievaar en dromedaris is niets minder dan een briljante demonstratie van de levens overstijgende kracht van verhalen, van literatuur.

Waardering: *****

Lees het volledige artikel op een andere website.
NRC (introductie op recensie), 24 juni 2022, door Thomas de Veen

Beste lezer,
Als ik één keer tijdens mijn werk als literatuurcriticus zes ballen kon geven, in plaats van de maximale vijf, deed ik het deze week. Aan Het lied van ooievaar en dromedaris van Anjet Daanje – een roman die me zo overweldigde dat ik er nog steeds een beetje van moet bijkomen. Een boek dat me nederig maakt: wat een geluk dat ik hierover mag schrijven! Terwijl ik nota bene De herinnerde soldaat, Daanjes vorige, al tot mijn lievelingsboeken reken. Ik heb nog nooit zo’n leeservaring gehad, en weet ook niet of ik ooit nog zo geïmponeerd zal raken door een boek.
Grote woorden – te groot? Ik heb er flink over geaarzeld, want tja: heb ik dan nog wel superlatieven over als ik volgend jaar, of volgende week, een nóg beter boek tegenkom? De conclusie was: dat vooruitzicht is onwaarschijnlijk. Ga maar
V-505 V-506