Recensies - Het lied van ooievaar en dromedaris Anjet Daanje
secundaire literatuur over de zussen Drayden vooraf: krantenberichten, delen uit biografieën, brieven van en aan de oudste zus, een fragment uit Haeger Mass, een stukje over het dorp als literair verantwoorde vakantiebestemming … Er wordt zelfs een polemiek gesuggereerd met een fragment uit de biografie van de vroeg overleden Helen Drayden, waarin kritiek wordt geleverd op de bekendste zus: ‘Niet voor niets schreef Eliza drie jaar later een zonderlinge, zeer onevenwichtige, overschatte roman, en kopieerde ze in de laatste maanden van haar leven Helens gedrag door medicatie en een dokter te weigeren.’ Bij elk fragment staat de bron vermeld en de pagina’s waaruit wordt geciteerd. Bij krantenberichten staat de datum en bij de kritische uitgave van de brieven van de oudste zus zelfs wat voetnoten – alles om de echtheid te benadrukken. Daanje doet dat zo geloofwaardig dat je regelmatig aan het twijfelen wordt gebracht of die Drayden-zussen wel fictief zijn.
Toch zijn deze fragmenten meer dan literaire
spielerei of een manier om de geloofwaardigheid van de roman kracht bij te zetten. Ze thematiseren namelijk de centrale focus van de roman: de tijd, de mythe en mythevorming. Daanje laat mooi zien hoe, parallel aan de literaire nalatenschap van de zussen, er een (toeristische) hype wordt opgebouwd en hoe de mythe kan groeien door het weinige dat er bekend is over de levens van de zussen – en dat van Eliza in het bijzonder [...]
Het lied van ooievaar en dromedaris is een droste-effect van verhalen: verhalen bevatten korte versies van eerdere verhalen, die opnieuw terugkomen in latere delen enzovoort. Het is een spel van herkenning en herinnering.
Anjet Daanje vraagt wat van de lezer: ze schotelt ons elf lange verhalen voor die in hoog tempo verteld worden, voorafgegaan door fictieve secundaire literatuur. Ze trekt lijnen en parallellen die alleen een oplettende lezer zal kunnen smaken. En pas laat wordt de titel van de roman duidelijk – het blijkt een schitterende vondst. Net als
V-543 V-544