Recensies - Gezel in marmer Anjet Daanje
volgzame assistent van de kunstenares. Waar Slingerland denkt controle over werk en leven te hebben, lijkt uiteindelijk Geerings aan het stuur te staan. Daanje neemt de lezer mee in de Mirandol Studio, waar tal van steenhouwers werken aan de kunstwerken van beeldhouwers, vaak kunstenaars van wereldformaat. Die steenhouwers zijn aan de ene kant geweldige ambachtslieden, die alles van steensoorten, instrumenten en technieken afweten. Maar de creativiteit en originaliteit, die ontbreken bij de steenhouwers. Het is de kunstenaar die bedenkt dat en hoe er snelheid of droefheid in het kunstwerk moet zitten.
Nan is een van de steenhouwers. Ze heeft een uitmuntende reputatie: niemand kent de kneepjes van het vak zo goed als zij. Zij voelt als geen ander aan wat de kunstenaar wil bereiken of uitbeelden – en kan het vervolgens uithouwen. Ook voor Marin doet Nan dat, en ze doet dat, ik zei het al, zeer volgzaam. [...]
Maar de grote emoties die bij beiden spelen leiden, samen met de eerste verhaallijn, over het kunstwerk
dat Marin laat maken, tot een explosie.
Gezel in marmer is in essentie een speurtocht naar het antwoord op de vraag wat originaliteit werkelijk is en wie iets (een idee voor een kunstwerk) of iemand (een geliefde) bezit.
Het filmische talent van Daanje, die ook (internationaal bekroonde) filmscripts schreef, komt in Gezel in marmer duidelijk naar voren. Haar schrijfstijl is eenvoudig en leest makkelijk weg. Door [...] kris kras in de tijd te springen, ontrafelen we het geheim van de relatie tussen Nan, Marin en Gösta stapsgewijs, totdat de complexiteit van de driehoeksverhouding in zijn geheel voor ons ligt. [...]
Het originele decor van de roman – een insider’s look in de wereld van de beeldende kunst –, en de verder ingenieuze manier waarop het plot zich ontvouwt [...], maakt Gezel in marmer wel de moeite van het lezen waard.
V-85 V-86