Recensies - Dromen van mijn moeder Anjet Daanje
En bij het boekje Dromen van mijn moeder zal ik me de hond met hechtingsproblemen herinneren: ‘Hij heette Bello, Follow maakten we ervan, want hij volgde mijn moeder, waar ze ook ging. Als ze op de wc was, of onder de douche, zat hij voor de deur te wachten totdat ze weer tevoorschijn zou komen, en als ze van huis was, verschanste hij zich intens bedroefd in haar bed. (...) Toen ze de laatste maanden van haar leven steeds vaker in bed lag, en ik haar kamer in het verzorgingshuis, en later in het verpleeghuis, binnenkwam, moest ik altijd aan Follow denken, die zich, als in een veilig gegraven hol, in de plooien van het dekbed verschool, omdat hij zonder haar zo eenzaam was.’
V-DR-9 V-DR-10