|
’Tis like old age pretending
The softness of a child,
My altered, hardened spirit bending
To meet their fancies wild
Yet could I with past pleasures,
Past woe’s oblivion buy –
That by the death of my dearest treasures
My deadliest pains might die.
O then another daybreak
Might haply dawn above –
Another summer gild my cheek,
My soul, another love –
 |
|
|
Het is als het vuur dat een kind kan bezielen
Vergeefs door de ouderdom nagedaan,
Mijn geharde, veranderde geest die moet knielen
Om in hun wilde fantasieën mee te gaan
Maar kon het dat met mijn oude genietingen
Ik vergetelheid van oud leed verwierf –
Dat door de dood van mijn dierbaarste bezittingen
Eveneens mijn dodelijkste verdriet stierf.
O het is mogelijk dat dan toch daarboven
Eens een andere dageraad gloort –
Een andere zomer mij zon zou beloven,
Mijn ziel een ander ooit toebehoort
© Anjet Daanje, 2022
|
|
|
